Сепак, можеби ќе можете да си купите среќа со трошење на пари на други. Ова не е радикално нова идеја, со чија оригиналност би биле оригинално магепсани. Далеку од тоа; ова е некаков вид на народна мудрост. Повеќето луѓе слушнале некои од верзиите на старата библиска поговорка: “Многу е благословено да давам отколку да земам”.
Искуството покажало дека во смисла на среќата, посреќни не прави кога даваме некому или помагаме одколку кога ни даваат нешто или ни помагаат. Тоа е совет кој обично се противи на нашиот вроден самоодржлив инстинкт, и затоа треба да се повторува почесто.
Докази
Една студија покажала дека многу луѓе мислат дека кога трошат пари на себе се посреќни за разлика од трошењето пари за другите.
Сепак, неколку различни студии покажаа дека ова не е вистина. Нагорниот инстинкт на повеќето луѓе, несебичното трошење им донело повеќе задоволство односно среќа ,отколку трошењето пари за себе. Во серија на турнеја спроведена од страна на Дан Елизабет и нејзините колеги, истражувале колку се среќни вработените пред и по добивањето на годишен бонус (2008). Без оглед на големината на бонусот, вработените кои имале потрошено повеќе пари за други или за добротворни организации ,чуството на среќа кај нив било поголемо од оние кој своите пари ги потрошиле исклучиво за сопствени потреби.
Во друг експеримент, тие откриле дека учесниците кои се предлага да потрошат мала количина на пари на други ($ 5 или 20 $) кажале дека имале поголемо чувство на среќа од оние кои им било кажано истите средства да ги потрошат за нив лично. Ова доведува до заклучок дека, дури и кога изборот не е на нас и кога износот на пари е мал, сепак наоѓаме среќа во давањето.
Сепак, ова истражување беше спроведено во Северна Америка. Дали овие резултати ќе се добијат во различни културни околности? Ова прашање беше поставено од Лара Акнина и нејзините колеги (2010). Тие откриле дека луѓето од целиот свет наоѓаат емоционално задоволство во користењето на нивните материјални добра во корист на другите. Тие анализираа податоци од 136 земји и сфатија дека несебичното трошење секогаш е поврзано со поизразено чувство за среќа.
Зошто трошењето пари на други не прави да се чуствуваме посреќни?
Ова е делумно поради тоа што давањето на другите не прави да се чувствуваме добро во нашата сопствена кожа. Им помагаме на другите, или во знак на благодарност, помага да се создаде позитивна слика за себе како и одговорна и дарежлива личност, а тоа, пак, не прави посреќни. Ова делумно се должи на фактот дека трошењето на парите на другите им помага да се зацврстат нашите општествени односи, и луѓето со силни социјални врски се, генерално гледано, посреќни од луѓето кои немаат изградено силна и стабилна врска.
Трошењето пари за другите е една форма на “купување искуство”, и покрај тоа што она што сте го купиле е материјално. Вие купувате материјално за некого, а во исто време си купувате искуство со помагање на другите, или доживување на другите луге околу вас со пријатно изненадување.
Од ваше гледиште, трошењето пари на други е како “купување на искуството” за правење на другите среќни. И дали има нешто подобро од тоа?
Луѓето се општествени суштества, кои зависат од способноста да работат тимска работа за да преживеат. За таа цел, човечкиот мозок има вграден механизам за награда кој ги регулира нашите односи со другите – невротрансмитер окситоцин.
Иако многу луѓе го искусуваат окситоцинот едноставно како “хормон за љубов”, тој всушност има многу комплексен ефект врз нашите меѓусебни односи и има потенцијал да ги засили позитивните или негативните односи.
Во однос на чувството на среќа, кое несебичното трошење го стимулира, окситоцинот може да има одредена врска со интензитетот на тоа чувство. Кога трошиме пари на други, тие обично се наши пријатели и роднини со кои постојано се трудиме да одржуваме добри односи. Кога ги трошиме нашите пари за да им помогнеме на пријателите или да ги развеселиме нашите луѓе, нашиот мозок не наградува со зајакнување на нашите општествени односи и врски.
Поврзување со светот
Окситоцин не дава одговор на прашањето зошто е добро чувството да се даде за добротворни цели;
Всушност, тоа може да се објасни на отпорот на некои луѓе,кој не сакат да трошат пари на луѓе ,организации кој немаат заедничко на пример потекло, не се исти и не се од иста општествена класа . Можно е луѓето да се чувствуваат подобро кога ќе донираат или дадат на оние добротворни организации чии членови се дел од нивното проширено семејство – да речеме, или на своите сонародници и граѓани или накратко се од исто потекло,место на живеење ,иста националност или сл.
Проширување на перспектива за тоа како да се постави, од страна на другите жители на нашата планета ни помага да го пронајдеме своето место во овој свет за да сфатиме колку сме среќни , и да видиме како можеме да им помогнеме на оние на кого среќата не им е толку наклонета како на нас.
Нашиот однос кон светот околу нас го дефинира начинот на кој другите нè доживуваат, како и начинот на кој се чувствуваме себеси.
Затоа најдобро си помагаме тогаш кога им помагаме на другите.
ИЗВОР:Медиа 24
